XelSchizman pisze:

Pomińmy ten stek bzdur którym nas uraczyłeś, wiemy już co leży u podłoża tych chorych wymysłów...

Pomówmy o milczeniu które zapadało kiedy ty się gdzieś pojawiłeś.
Zacznę od końca, czyli od czasu kiedy byłeś już dorosły, bo tu przyczyny są oczywiste.
Zawsze jak kapuś wchodzi gdzieś, gdzie porządni ludzie rozmawiają, to rozmowy milkną, nie trzeba tu dużo wyjaśniać.

Zajmijmy się dzieciństwem, masz kilka lat, nałapałeś trochę wróbli, trzymasz je pod pazuchą, wchodzisz do izby gdzie baby drą pierze... Puszczasz wróble, wiadomo jakie zamieszanie następuje. Jedna z kobiet mówi na ciebie "diablę wcielone". I wtedy to się zaczyna, ta twoja obsesja do bezmyślnego powtarzania w kółko tego samego fragmentu. Tak jak ostatnio o wzwodzie prenatalnym - ile razy, w ilu tematach nasrałeś ten sam tekst? No właśnie. Zaczęło się to jak byłeś dzieckiem, przez trzy miesiące laziłeś i powtarzałeś w kółko "diablę wcielone" "diablę wcielone" "diablę wcielone" "diablę wcielone"
Chłostano cię rózgami, polewano lodowatą wodą, bito rzemieniem, okładano kijami, przywiązano cię za ręce do orczyka i opuszczono do studni - nic nie pomagało, ty ciągle w kółko "diablę wcielone" "diablę wcielone" "diablę wcielone" "diablę wcielone" "diablę wcielone" "diablę wcielone" "diablę wcielone" "diablę wcielone".. studnię trzeba było zasypać bo nafajdałeś, a wodociągów we wsi nie było.
Dopiero jakiś człowiek się zlitował i zamknął cię w chlewiku, żyłeś ze świniami, żarłeś z koryta pomyje, srałeś pod siebie jak świnia. Po trzech tygodniach ci przeszło.
To dlatego potem baby milkły na twój widok, z litości, żebyś znowu w chlewiku nie wyładował.
Mówiłeś mi, wspomniałeś, że to były najpiękniejsze chwile twojego życia, te trzy tygodnie w chlewie.

Cieszę się że to w końcu wyznałeś, zaakceptuj tego chłopca w chlewiku, wtedy zaczniesz odczuwać ulgę.