| Stanisławie Urbanowiczu Czy chciałbyś żebym wszedł do Ciebie razem z drzwiami? Napisał mi SQ4CTP Naruszenie miru domowego - art. 193 k.k. |
| Stanisławie Urbanowiczu SP95094KA z Rybnika, ul. Zdrzałka 6… Umrzyj… Nie sil się insynuując… Czy wiesz, że zasięg mi się zwiększył drastycznie i mógłbym do Ciebie przyjechać? Czy chciałbyś żebym wszedł do Ciebie razem z drzwiami? Buahahahahahhaa… Przygłup założy nowy temat… Buahahahahhaa… Umrzyj już podróbo… p.s. Stachu, czy usprawiedliwionym jest moje przypuszczenie, że ktoś coś kiedyś podkablował (w każdym razie nic o tym nie wiem) na kolegów i próbujesz zrzucić to na mnie? Lub tak po prostu prostacko sobie mędzisz staruchu, myśląc że coś ugrasz na odległość? Umrzyj w końcu… Naruszenie miru domowego - art. 193 k.k. Naruszenie miru domowego jako przestępstwo z art. 193 k.k. Naruszenie miru domowego to popularna nazwa przestępstwa polegającego się na wdarciu się do określonych miejsc lub też przebywaniu w tych miejscach pomimo sprzeciwu osoby uprawnionej. Miejscami chronionymi za pośrednictwem tego przepisu są: Dom, Mieszkanie (lokal mieszkalny), Lokal inny niż mieszkalny (np. lokal użytkowy, sklep, siedziba firmy itp.), Pomieszczenie (garaż, magazyn, piwnica, altanka), Ogrodzony teren (ogrodzone pole, ogródek działkowy itp.). W tym miejscu warto wspomnieć o tym, że zachowanie polegające na nieopuszczeniu – wbrew żądaniu osoby uprawnionej -lasu, pola, ogrodu, pastwiska, łąki lub grobli, które nie są ogrodzone, stanowi wykroczenie zagrożone karą grzywny do 500 PLN. Przestępstwo naruszenia miru domowego polega więc na wejściu do w/w miejsc wbrew woli osoby uprawnionej. Wola osoby pokrzywdzonej wyraźnie (słownie, za pośrednictwem tablic informacyjnych) lub w sposób dorozumiany (np. poprzez zamknięcie pomieszczenia) zabrania wejścia na teren posesji. Kto może być sprawcą, a kto pokrzywdzonym? Sprawcą naruszenia miru domowego może być także osoba, która co prawda w legalny sposób dostała się w określone miejsce, ale następnie sprzeciwiła się opuszczeniu go na żądanie osoby uprawnionej. W tym przypadku, żądanie opuszczenia miejsca musi być wyraźne, jednoznaczne i zrozumiałe. Osobą uprawnioną do wyrażania zgody lub zakazania przebywania w określonym miejscu jest z reguły właściciel domu, mieszkania lub innego spośród miejsc wymienionych w treści art. 193 k.k. Nie tylko właściciel, a także nie zawsze on będzie osobą uprawnioną. Podobne uprawnienia przysługują osobie będącej gospodarzem danego miejsca np. najemcą, dzierżawcą lub nawet osobą upoważnioną przez gospodarza (stróżem, ochroniarzem czy nawet sąsiadem, któremu właściciel powierzył pieczę nad określonym miejscem). Co ciekawe sprawcą przestępstwa naruszenia miru domowego może być także właściciel domu, mieszkania lub innego miejsca, jeśli zakłóca mir domowy osoby, która jest jego gospodarzem. Chodzi np. o sytuację, kiedy właściciel domu (wynajmujący) wchodzi do niego lub nie opuszcza go wbrew żądaniu osoby, która ten dom od niego wynajmuje (najemcy). Z naruszeniem miru domowego nie będziemy mieli do czynienia, jeśli sprawca będzie działał na podstawie określonych przepisów np. funkcjonariusz policji dokonujący przeszukania, czy komornik podejmujący czynności egzekucyjne. Zagrożenie karą Zgodnie z treści art. 193 k.k. przestępstwo naruszenia miru domowego zagrożone jest karą grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawieniem wolności do roku. Taki zakres zagrodzenia ustawowego oznacza, że sprawca przestępstwa może liczyć na warunkowe umorzenie postępowania, odstąpienie od wymierzenia kary lub na zawieszenie kary orzeczonej. Art. 193 kodeksu karnego „Kto wdziera się do cudzego domu, mieszkania, lokalu, pomieszczenia albo ogrodzonego terenu albo wbrew żądaniu osoby uprawnionej miejsca takiego nie opuszcza, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.” |